Taferelen uit een journalistenleven
Sante Brun, gepensioneerd journalist te Limburg, werkte in de jaren zestig enige tijd voor De Gelderlander, voordat hij naar het Limburgs Dagblad vertrok. De verschijning van het boek Krantenpaus bracht persoonlijke herinneringen boven aan Louis Frequin, die hij neerschreef in zijn weblog SanteLOGie. Hier een deel van zijn ontboezeming.
De eerste keer dat ik Frequin sprak was tijdens een sollicitatiegesprek, dat plaats vond in de vroege zomer van 1959, toen mijn vader besloten had dat studeren aan de universiteit er niet in zat en ik dus een baan moest zoeken. Ik had wel eens gehoord dat een paar jongens van het Canisius College enkele jaren eerder, ik meen tegelijkertijd, begonnen waren als leerling-journalist bij de plaatselijke krant De Gelderlander in Nijmegen en dat herinnerde ik me bij mijn zoektocht naar een baan.
Ik stuurde een sollicitatiebrief waarna ik direct werd opgeroepen en even later tegenover de grote man zat. Hij vond dat ik met mijn cijferlijst van de hbs moest gaan studeren en zei dat hij helaas geen vacature voor me had, waarna ik solliciteerde bij het Noord-Hollands Dagblad in Hoorn, want dat had wel een vacature. Op 1 oktober 1959 ging ik daar welgemoed aan de slag, kort daarna werd ik overgeplaatst naar Leeuwarden waar ik (…) aan de slag ging op de regioredactie van het dagblad Ons Noorden.
